Za pioniera nauczania i wychowania niesłyszących na gruncie polskim uchodzi ks. Jakub Zebedeusz Falkowski (1775-1848). Początek duszpasterstwa wśród dorosłych niesłyszących należy wiązać z rokiem 1905, kiedy to utworzono w Katowicach „Katolickie Stowarzyszenie Głuchoniemych im. Św. Józefa”. W 1958 r. celem usprawnienia działalności duszpasterstwa niesłyszących kard. Stefan Wyszyński utworzył Ogólnopolski Sekretariat Duszpasterstwa Głuchoniemych z siedzibą przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Koordynacja wszelkich działań duszpasterskich w środowisku osób niesłyszących do dzisiaj koncentruje się na Górnym Śląsku, mimo że swoim zasięgiem objęły one już całą Polskę.
